miércoles, 18 de julio de 2012

And we can love forever.

¿Cuándo?
¿Cuándo nos damos cuenta? Yo no lo recuerdo, y probablemente tú tampoco. Estoy por asegurar de que nadie lo sabe. A lo mejor ni siquiera ahora lo comprendemos del todo, solo tenemos el conocimiento en la cabeza, y como no nos gusta, lo esquivamos para no reflexionar sobre él. ¿Cuándo asimilamos el concepto de "muerte"? ¿En qué momento nos damos cuenta de nuestra pasajera existencia? De que no vamos a estar aquí eternamente, de que se acaba, de que morimos.
No sé en qué momento comprendemos el concepto, pero sí sé cuándo lo aceptamos...

NUNCA.


¿Qué le digo a la muerte, tantas veces llamada a mi lado que al cabo se ha vuelto mi hermana?

martes, 17 de julio de 2012

Voltaron os meus rizos,

Volveron.
Lembrandome o meu carácter.
Volveu o meu sorriso, e as miñas ganas de rir.
Regresaron as ganas de bicar, 
e de ser bicada.
Chegaron os meus bailes na cociña, no salón e na ducha,
e a intención de bailar ata que os pes supliquen tregua.
Atopei as ganas de vivir a miña liberdade.


Won't you fly high free bird?

domingo, 1 de julio de 2012

Demasiadas nueces para tan poco ruido.

Demasiado silencio para tantos oídos,


muy pocos ojos para tantas marcas,

ninguna palabra para tanto que decir.

Mucho cabrón para tanta mujer.